Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Δράση κι Αντίδραση

   "Δεν μετανιώνω για όσα έχω κάνει αλλά για όσα δεν τόλμησα ποτέ". Μεγάλο νόημα κρύβει η φράση... Πολύ γενική, χιλιοειπωμένη, με πολλές παραλλαγές και εξεφρασμένη σε διαφορετικές περιστάσεις, όμως φανερώνει ένα μυστικό της ανθρώπινης ψυχής τόσο μα τόσο αληθινό: το πώς αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση σημαντική για τον εαυτό μας και πώς αντιδρούμε μετά με την πράξη (ή απραξία) μας.
   Έτσι όπως το σκέφτομαι, μπορώ να κατηγοριοποιήσω τους ανθρώπους σε δύο τουλάχιστον κατηγορίες, ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζουν κάτι που περίμεναν καιρό: σε αυτούς που τις περισσότερες φορές διεκδικούν, ρισκάρουν και κυνηγούν μια ευκαιρία και σ' αυτούς που συνήθως δειλιάζουν, το σκέφτονται και την αφήνουν ανεκμετάλλευτη. Μπορώ να πω με σχετική ευστοχία πως αυτοί της πρώτης κατηγορίας μετανιώνουν για πολύ λιγότερα σημεία στο παρελθόν τους! Γιατί αυτό;    Πρώτον, οι άνθρωποι κάνουμε λάθη, αυτό είναι κανόνας. Όλοι μας το ξέρουμε και στην πλειονότητά μας δεχόμαστε ότι κάποτε θα παραστρατίσουμε. Και, δεδομένου ότι λάθη γίνονται, είτε το βλέπουμε σαν πιθανότητα είτε σαν κακή σκέψη είτε σαν κακή εκτέλεση, το να πραγματοποιούμε τα "θέλω" μας ακόμα και μέσα σε μια σωρεία αποτυχιών είναι δεκτό. Σχεδόν πάντα ο δρόμος προς την κορυφή (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) χρειάζεται και κατρακύλα. Επομένως, οι "πετυχημένοι" είναι ή αυτοί που έχουν τύχη και είναι αρκετά καλοί παράλληλα στο να κυνηγούν ευκαιρίες ή αυτοί που έχασαν, πόνεσαν κι έμαθαν να δρουν ορθότερα (οι δεύτεροι είναι οι πραγματικά ώριμοι).
   Δεύτερον, επειδή όταν ένα όνειρο είναι πάντα και σταθερά άπιαστο δεν απαιτούμε από τον εαυτό μας να το κατακτήσει και δεν μας πειράζει η έλλειψή του. Όσα όμως θέλουμε και είχαμε (ή έχουμε) την ευκαιρία να κατακτήσουμε και δεν το κάναμε είναι αυτά που μας καίνε! Πάντα υπάρχει το μετέπειτα ερώτημα: αν όμως είχε γίνει αλλιώς...; Γι' αυτό όποιος προσπάθησε και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πετύχει είτε θα πετύχει είτε θα αποτύχει ικανοποιημένος από την προσπάθεια και μόνο. Σίγουρα προσπαθώντας πολλά λάθη θα γίνουν... Αλλά όποιος δεν προσπάθησε ποτέ, ποτέ δεν κατάφερε κάτι σωστό!
     Σαν συμπέρασμα μπορώ να πω ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που "έχουν συνηθίσει" στην επιτυχία, και είναι κυρίως όσοι δρουν, και στον αντίποδα άνθρωποι που συνήθισαν στις αποτυχίες και τις αφήνουν να έρχονται χωρίς να τις βλέπουν εχθρικά. Κι αποτυχία κυρίως λέω την δειλία, την δειλία να διεκδικήσει κανείς αυτό που μπορεί να έχει, είτε αυτό είναι μια καλή δουλειά είτε ένας σύντροφος είτε μια δυνατή φιλία είτε μια σωστή και δίκαιη κυβέρνηση είτε οτιδήποτε άλλο.
   Η κάθε δράση μας λοιπόν έχει και μια αντίδραση: το αντίκτυπο που έρχεται μαζί με το αποτέλεσμα στην πράξη μας, οι επόμενες σκέψεις μας κτλ. Βέβαια μετράει πάντα ο χαρακτήρας στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις παλιές πράξεις μας. Αλλά κοινός τόπος είναι ένας: όπου μπορείς να δράσεις δράσε, γιατί μετανιώνουμε όχι για τα στραβοπατήματά μας αλλά για όσα δεν προσπαθήσαμε ποτέ!
     

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου