Θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο θέμα, το οποίο έχει παρασύρει πολλούς από εμάς σε μια φρενήρη αγωνία για το μέλλον μας. Είναι το θέμα των microchips. Το "αντικείμενο" αυτό λίγο-πολύ θα είναι μια συσκευή μικροσκοπική, με αποθηκευμένες πληροφορίες μέσα, όπως στοιχεία του DNA μας, ιατρική κατάσταση και (κυρίως!) την ακριβή τοποθεσία μας, η οποία θα γίνεται γνωστή μέσω δορυφόρου. Θεωρείται δίκοπο μαχαίρι, διότι θα βοηθήσει μεν στην εξέλιξη της παγκόσμιας υγείας αλλά θα περιορίσει δραματικά την ελευθερία μας. Ο πανικός ξεκινά κάθε φορά που λένε πως το microchip θα είναι υποχρεωτικό! Ουσιαστικά θα μας "έχουν φακελωμένους", όπως λένε. Τι είναι όμως αλήθεια από αυτά και τι υπερβολή;
Η πρώτη μου σκέψη, αυτή που μου έρχεται κατά νου αμέσως, είναι το κόστος αυτού του microchip στον παγκόσμιο πληθυσμό, καθώς και η δυνατότητα να "φορεθεί" παντού. Πώς θα καταφέρει "αυτός που κρύβεται πίσω από τα microchips" να τα παρέχει σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία και, πράγμα ακόμα δυσκολότερο, στις ιδιωτικές κλινικές παγκοσμίως; Ή μήπως θα πεισθούν και οι μαίες, οι οποίες ξεγεννούν ακόμα και σήμερα σε σπίτια σε πολλά μέρη, να περάσουν microchip στο νεογέννητο;
Έπειτα, σημαντικά δυσχερέστερο έργο βρίσκω την εξάπλωσή του στους εν ζωή, κυρίως στους ενήλικες. Υπάρχουν άνθρωποι που εκ πεποιθήσεως ή καχυποψίας δε θα δεχτούν να τους φορεθεί το οτιδήποτε. Υπάρχουν επίσης άστεγοι, άνθρωποι χωρίς ταυτότητα σε ξένες χώρες ή ακόμα και στην ίδια τους τη χώρα. Πώς θα τους βρει κανείς και θα τους "αναγκάσει" να το φορέσουν;
Το κωμικοτραγικό της ιστορίας έρχεται παρακάτω. Θα το εκθέσω ξεκινώντας με μια ερώτηση: είναι ανάγκη να γίνει αυτή η διαδικασία για τον έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού; Όλοι δείχνουν να φοβούνται τόσο πολύ την ύπαρξη μιας ηλεκτρονικής συσκευής που ελέγχεται από δορυφόρο, ώστε ξεχνούν πως ήδη έχουν μια πληθώρα αυτών στο σπίτι τους (ή ακόμα και πάντοτε πάνω τους!) οικειοθελώς! Λέγονται κινητά τηλέφωνα και είναι ακριβώς αυτό: μια συσκευή που έχει άμεση επαφή με δορυφόρο, μπορεί να λειτουργήσει ως GPS, και ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί όπου κι αν είναι οποιαδήποτε στιγμή! Μετά έρχεται η τηλεόραση, η συσκευή που "βομβαρδίζει" τους πάντες με πάσης φύσεως τρόπους πλύσης εγκεφάλου. Ας μην ξεχνάμε βεβαίως το ίντερνετ, την προοδευτική λειτουργία που λειτουργεί και ως online ερωτηματολόγιο σχετικά με τις προτιμήσεις μας σε καθετί μπορούμε να φανταστούμε. Αν δηλαδή κάποιος θέλει να μας κατασκοπεύσει μέσα από το ιστορικό των σελίδων που επισκεπτόμαστε, τότε έχει ήδη έναν εξαιρετικά ενημερωμένο φάκελο για το άτομό μας! Ξαναρωτάω λοιπόν: υπάρχει ανάγκη, υπάρχει χώρος για μια ακόμα τέτοια συσκευή;
Σκεπτικιστής ων, δεν ενδιαφέρομαι τόσο για το αν θα υπάρξει ή αν υπάρχει ήδη το microchip που θα εμφυτεύεται πάνω μας με τη γέννησή μας. Πιο πολύ με ενδιαφέρει η αφέλεια του πληθυσμού σχετικά με τα διάφορα microchips που ήδη κουβαλούν δίχως να το καταλάβουν. Συμβαίνει αυτό που λένε: ένα αντικείμενο στα χέρια ενός ηλίθιου γίνεται πολύ πιο επικίνδυνο. Χρησιμοποιούμε αντικείμενα που είναι ήδη microchip χωρίς να το καταλάβουμε αλλά ανησυχούμε για την ύπαρξη ή όχι των microchips. Ίσως τελικά αξίζουμε την πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε!
Η πρώτη μου σκέψη, αυτή που μου έρχεται κατά νου αμέσως, είναι το κόστος αυτού του microchip στον παγκόσμιο πληθυσμό, καθώς και η δυνατότητα να "φορεθεί" παντού. Πώς θα καταφέρει "αυτός που κρύβεται πίσω από τα microchips" να τα παρέχει σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία και, πράγμα ακόμα δυσκολότερο, στις ιδιωτικές κλινικές παγκοσμίως; Ή μήπως θα πεισθούν και οι μαίες, οι οποίες ξεγεννούν ακόμα και σήμερα σε σπίτια σε πολλά μέρη, να περάσουν microchip στο νεογέννητο;
Έπειτα, σημαντικά δυσχερέστερο έργο βρίσκω την εξάπλωσή του στους εν ζωή, κυρίως στους ενήλικες. Υπάρχουν άνθρωποι που εκ πεποιθήσεως ή καχυποψίας δε θα δεχτούν να τους φορεθεί το οτιδήποτε. Υπάρχουν επίσης άστεγοι, άνθρωποι χωρίς ταυτότητα σε ξένες χώρες ή ακόμα και στην ίδια τους τη χώρα. Πώς θα τους βρει κανείς και θα τους "αναγκάσει" να το φορέσουν;
Το κωμικοτραγικό της ιστορίας έρχεται παρακάτω. Θα το εκθέσω ξεκινώντας με μια ερώτηση: είναι ανάγκη να γίνει αυτή η διαδικασία για τον έλεγχο του παγκόσμιου πληθυσμού; Όλοι δείχνουν να φοβούνται τόσο πολύ την ύπαρξη μιας ηλεκτρονικής συσκευής που ελέγχεται από δορυφόρο, ώστε ξεχνούν πως ήδη έχουν μια πληθώρα αυτών στο σπίτι τους (ή ακόμα και πάντοτε πάνω τους!) οικειοθελώς! Λέγονται κινητά τηλέφωνα και είναι ακριβώς αυτό: μια συσκευή που έχει άμεση επαφή με δορυφόρο, μπορεί να λειτουργήσει ως GPS, και ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί όπου κι αν είναι οποιαδήποτε στιγμή! Μετά έρχεται η τηλεόραση, η συσκευή που "βομβαρδίζει" τους πάντες με πάσης φύσεως τρόπους πλύσης εγκεφάλου. Ας μην ξεχνάμε βεβαίως το ίντερνετ, την προοδευτική λειτουργία που λειτουργεί και ως online ερωτηματολόγιο σχετικά με τις προτιμήσεις μας σε καθετί μπορούμε να φανταστούμε. Αν δηλαδή κάποιος θέλει να μας κατασκοπεύσει μέσα από το ιστορικό των σελίδων που επισκεπτόμαστε, τότε έχει ήδη έναν εξαιρετικά ενημερωμένο φάκελο για το άτομό μας! Ξαναρωτάω λοιπόν: υπάρχει ανάγκη, υπάρχει χώρος για μια ακόμα τέτοια συσκευή;
Σκεπτικιστής ων, δεν ενδιαφέρομαι τόσο για το αν θα υπάρξει ή αν υπάρχει ήδη το microchip που θα εμφυτεύεται πάνω μας με τη γέννησή μας. Πιο πολύ με ενδιαφέρει η αφέλεια του πληθυσμού σχετικά με τα διάφορα microchips που ήδη κουβαλούν δίχως να το καταλάβουν. Συμβαίνει αυτό που λένε: ένα αντικείμενο στα χέρια ενός ηλίθιου γίνεται πολύ πιο επικίνδυνο. Χρησιμοποιούμε αντικείμενα που είναι ήδη microchip χωρίς να το καταλάβουμε αλλά ανησυχούμε για την ύπαρξη ή όχι των microchips. Ίσως τελικά αξίζουμε την πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου