Αφιέρωμα: Σπύρος Παπαλέξης - Έντγκαρ Χέβενσκαρ

   Στον παρόν αφιέρωμα θα αναφερθώ σ' έναν ανερχόμενο συγγραφέα του φανταστικού, τον Σπύρο Παπαλέξη. Ήρθα σε επαφή με τη συγγραφική του δουλειά μέσω του πρώτου του μυθιστορήματος, το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις Παράξενος Ελκυστής. Το βιβλίο λέγεται Έντγκαρ Χέβενσκαρ, Οι Πρώτες Περιπέτειες και αναμένεται να αποτελείται από περισσότερα μέρη.

   Όσον αφορά τα στοιχεία που το κάνουν ξεχωριστό, είναι η δουλειά που έχει γίνει από τον συγγραφέα στη δημιουργία του κόσμου. Ισχυρίζεται πως δούλεψε για χρόνια το έργο κι αυτό φαίνεται στο πάνθεον του σύμπαντος αυτού (Κόσμος του Ναρός): υπάρχει μια πληθώρα θεοτήτων, οι συγγενικές σχέσεις των οποίων περιπλέκονται μεταξύ τους σε τεράστιο βαθμό. Αν και δημιουργήθηκε από έναν άνθρωπο, η συνέπεια στην περιγραφή των θεοτήτων είναι εκπληκτική, σε βαθμό που θα μπορούσε να ανταγωνίζεται πραγματικές μυθολογίες. 

   Επίσης, υπάρχει χάρτης του κόσμου του Ναρός με μια ιδιαιτερότητα: είναι αρκετά κατατοπιστικός ώστε να καταλαβαίνει ο αναγνώστης πού εκτυλίσσεται η δράση σε κάθε σημείο του βιβλίου αλλά όχι τόσο λεπτομερής ώστε να στερεί τη δυνατότητα του αναγνώστη να φαντάζεται δικές του λεπτομέρειες και να κάνει εικασίες για τοποθεσίες που δεν αναφέρονται σε αυτόν. 

   Στο θέμα της ιστορίας του κόσμου εκείνου, υπάρχει χρονολόγηση της αυτοκρατορίας στην οποία εκτυλίσσεται η περισσότερη δράση από τη δημιουργία της μέχρι το χρονικό παρόν της ιστορίας. Μπορεί, συνεπώς, ο αναγνώστης να εντρυφήσει -αν είναι από αυτούς που ασχολούνται με λεπτομέρειες- στην ιστορία από πολλές απόψεις.
   Η γραφή του έχει κάποιες ιδιαιτερότητες: είναι αρκετά γκρίζα, κατά την άποψή μου. Ο συγγραφέας δε δίνει πολλές απαντήσεις και κρατάει αρκετά στο μανίκι του για αργότερα. Ακροβατεί ανάμεσα σε δύο απαντήσεις σε πολλά θέματα, χωρίς να επιτρέπει στον αναγνώστη να διαλέξει τη μία ή την άλλη απάντηση. Βέβαια αυτό ίσως να είναι ό,τι εισέπραξα εγώ, χωρίς να είναι συνειδητή προσπάθεια του συγγραφέα...
   Είναι φανερές κάποιες ομοιότητες με έργα σταθμούς στον κόσμο του Φανταστικού, όπως Lord of the Rings και -ακόμα περισσότερο- Game of Thrones. Το βιβλίο ταξιδεύει σε κόσμους όπου η μαγεία και οι θεότητες μπλέκονται με τις ζωές των θνητών, των βασιλιάδων, των ιερέων και των πολεμιστών.
   Ευτυχώς ή δυστυχώς, το βιβλίο έχει πολλά ονοματεπώνυμα -δύσκολα μάλιστα!- κάτι που κάνει την παρακολούθηση της πλοκής και των χαρακτήρων λίγο δυσκολότερη, όμως δίνει παραπάνω αξία στα ίδια τα πρόσωπα, πρωταγωνιστικά και μη. Σε τελική ανάλυση, πώς να μη συμπαθήσεις έναν πρωταγωνιστή που λέγεται Έντγκαρ Χέβενσκαρ;