Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Μια Φιλοσοφία της Αμπέλου για το νερό

         Ορισμένες φορές το μυαλό μας βρίσκεται σε μεγάλη διαύγεια, άλλες όχι. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της ημέρας η κούραση από σκέψεις, δουλειές, στεναχώριες καταβάλλουν το μυαλό μας και το κάνουν να λειτουργεί κάπως λιγότερο από ότι όταν ξυπνάμε πρωί. Ένας παράγοντας που ελαττώνει την εγκεφαλική λειτουργία είναι η ρουτίνα, άλλος η απαισιοδοξία. Το νερό όμως πού κολλάει;
         Έχω παρατηρήσει (πιθανώς δεν είμαι ο μόνος) ότι το νερό βοηθά στην πνευματική μας διαύγεια. Πόσες φορές δεν είπαμε "ας κάνω ένα μπάνιο να χαλαρώσω"; Είναι όμως απλά χαλάρωση;  Μου συμβαίνει καθώς λούζομαι να μου περνάνε σκέψεις περισσότερες από άλλοτε, να βγάζω σωστότερα συμπεράσματα καθώς και να βρίσκω λύσεις σε προβλήματα που ίσως δε θα έλυνα. Με λίγα λόγια, λειτουργώ καλύτερα. Το νερό, και βασικά δύο παράγοντές του, η ροή του και η επαφή του με το δέρμα στη σωστή θερμοκρασία, πιστεύω πως είναι οι αιτίες. Είναι κάτι απλό, για άλλους αυτονόητο και για άλλους κάτι που ποτέ δεν παρατήρησαν. Αλλά επίσης αξίζει να το προσέξουμε στην πράξη.
         Μίλησα για τη χαλάρωση στο ντουζ. Όμως ακόμα περισσότερο πιστεύω ότι η κάθε επαφή με το νερό μας προκαλεί καλή λειτουργία, η επαφή με το θαλασσινό νερό στην παραλία, ακόμα και το πλύσιμο των πιάτων! Εξάλλου είναι τυχαίο που οι καλλιτέχνες σε ταινίες και πίνακες πάντα δείχνουν κάποιον στις κλασσικές στάσεις ρεμβασμού μπροστά στο πέλαγος; Ή ότι πολλοί που ψάχνουν την μοναχική ζωή για περισυλλογή προτιμούν τη θάλασσα ή στην εξοχή κοντά σε ποτάμι;

*Υ.Γ: Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ούτε βασίζομαι κάπου. Απλώς περιγράφω κάποιες δικές μου σκέψεις...

Αμπελοφιλοσοφία, νερό, φιλόσοφος, σκέψη, νερό, ύδωρ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου