Ιστορίες των Μοναχικών Λουλουδιών (Μυρτίλος)

   Αυτή είναι μια λίγο-πολύ γνωστή ιστορία για το τι μπορεί να κάνει η προδοσία. Θα σας μεταφέρω στην αρχαία Πελοπόννησο και πιο συγκεκριμένα στην Πίσα της Ηλίδας. Εκεί βασίλευε ο βασιλιάς Οινόμαος, ο οποίος λάτρευε την πανέμορφη κόρη του Ιπποδάμεια. Όταν αυτή έφτασε σε ηλικία γάμου και οι μνηστήρες άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους ο Οινόμαος, από πατρική υπερπροστατευτικότητα, καθιέρωσε αγώνες ιπποδρομίας: ο ίδιος ενάντια στον επίδοξο γαμπρό του, με το πρόσχημα πως χρειάζεται ανδρεία και μυαλό για να παντρευτείς τη βασιλοπούλα της Πίσας. Ανδρεία μιας και όποιος αποτύγχανε έχανε και το κεφάλι του μαζί με τον αγώνα! Το πρόβλημα ήταν πως ο Οινόμαος είχε (ή τουλάχιστον φημολογούνταν ότι είχε λόγω της εξαιρετικής δύναμης και ταχύτητας των αλόγων) φτερωτά άλογα, δώρο του θεού Άρη...
  Η μοίρα ήθελε να αγαπήσει την Ιπποδάμεια ο νεαρός πρίγκηπας της Φρυγίας Πέλοπας (από τον οποίο πήρε το όνομα του η Πελοπόννησος) και να προκαλέσει τον Οινόμαο σε αρματοδρομικό αγώνα. Πριν τον αγώνα όμως συμφώνησε με τον Μυρτίλο, τον υπεύθυνο για το άρμα του βασιλιά, να αλλάξει τα καρφιά στους άξονες των τροχών του άρματος του τελευταίου με κέρινα, με αντάλλαγμα το μισό βασίλειο. Ο Μυρτίλος δέχτηκε, κι έτσι ο Πέλοπας σύντομα κέρδισε τα πάντα: το βασίλειο, την Ιπποδάμεια και τον μισητό του πεθερό νεκρό από το "ατύχημα" του άρματος.
  Όταν ο Μυρτίλος βρέθηκε με τον Πέλοπα και ζήτησε την αμοιβή του, ο Πέλοπας τον έριξε από ένα άρμα (ήταν της μόδας φαίνεται) στο πέλαγος, το οποίο ονομάστηκε Μυρτώο λόγω του ανθρώπου αυτού. Η ιστορία λοιπόν μας δείχνει πως από την αρχαιότητα ήταν γνωστή η δύναμη της προδοσίας καθώς και η έλλειψη εμπιστοσύνης ανάμεσα σε προδότες... Βέβαια ο Μυρτίλος πήρε εν μέρει την εκδίκησή του επειδή καταράστηκε τον Πέλοπα (ο οποίος είναι ο πρόγονος της φημισμένης γενιάς των Ατρειδών) και η κατάρα του βασάνισε την γενιά για αιώνες αργότερα.